این صفحه تلاشِ من است برای پاسخ به این پرسش که برای شروعِ فلسفه چه بخوانم.
سراغِ تاریخ فلسفهی غربِ برتراند راسل نروید. این کتاب چنان مشهور است که خیلی وقتها انتخابِ اول خیلیها برای شروعِ فلسفه است. اما از اشتباهترین انتخابهاست برای شروع.
اینکه از کجا شروع کنید بستگی دارد به هدفِ شما از فلسفه خواندن، وقت و حوصلهتان. من پیشنهادهایم را فهرست میکنم. با هم مقایسه کنید و بعد انتخاب.
اثر: یوستین گردر
ترجمه: حسن کامشاد
انتشارات:
داستانی دربارهی نامهنگاری یک فیلسوف با دختری نوجوان در باب فلسفه. روان، شیرین و ساده است و هر سنی را جذب میکند. حدودِ ۶۰۰ صفحه.
اثر: برایان مگی
ترجمه: حسن کامشاد
انتشارات: نشر نی
اثری مصور و سلیس دربارهی تاریخ فلسفه و چهرههای نامیاش. مثلِ دنیای سوفی روان است، با این تفاوت که حدودِ ۲۴۰ صفحه است.
اثر: نایجل واربرتون
ترجمه: مسعود علیا
انتشارات: ققنوس
موضوعی است؛ یعنی موضوعاتی مطرح میکند و آرای فلاسفه دربارهی هر موضوع را بررسی میکند. از دنیای سوفی و سرگذشتِ فلسفه جدیتر است، ولی همچنان روان و برای شروع مناسب.
اثر: نایجل واربرتون
ترجمه: مسعود علیا
انتشارات: ققنوس
موضوعی است. کمی دشوارتر است و بهعنوان اولین اثری که در این زمینه میخوانید، توصیه نمیشود.
اثر: فردریک چارلز کاپلستون
ترجمه: گروهی از مترجمان
انتشارات: علمی و فرهنگی
مجموعهای ۹ جلدی، اثرِ فیلسوف و تاریخنگار فلسفهی بریتانیایی. براساسِ سیرِ تاریخی به هر فیلسوفی چند صفحهای میپردازد. به دلیل حجم زیاد کتاب فرصت بیشتری برای تفصیل فراهم شده، اما همچنان بهخاطر دورهی وسیعی که پوشش میدهد، مفصل نیست. شاید بد نباشد جلدِ اول را تهیه کرده و کمکم بخوانید؛ اگر خوشتان آمد، سراغِ جلدهای دیگر بروید. این کتاب دستکم باید سومین یا چهارمین اثری باشد که به آن رجوع میکنید. بهدلیل کشیش بودنِ مؤلف، گاهی اثر سمتوسوی مشخصی دارد که این مهمترین نقد به آن است. این یکی از منابعِ پادکستِ دیدن است.
اثر: ادوارد تسلر
ترجمه: حسن فتحی
انتشارات: حکمت
کتابی تخصصی و روان دربارهی تاریخ یونانِ باستان. این یکی از منابعِ پادکستِ دیدن است.
اثر: ویلیام کیت چمبرز گاتری
ترجمه: مهدی قوامصفری، حسن فتحی
انتشارات: فکر روز
ترجمهی فارسی این مجموعه ۱۸ جلدی است و بهصورت تخصصی و مفصل بر تاریخ فلسفهی یونان از ابتدا تا پایانِ افلاطون متمرکز است. این مجموعه بهصورتِ کاغذی نایاب است. این یکی از منابعِ اصلی پادکستِ دیدن است.
افلاطون به شیوهی نمایشنامه و گفتوگو مینویسد. بسیاری از آثارش را میتوان بهسادگی و مستقلاً خواند. پیشنهاد میکنم گهگاه سراغِ این گفتوگوها بروید و هر کدام را که دوست داشتید بخوانید. برای شروع این سه را پیشنهاد میکنم: رسالهی آپولوژی (دفاعیه) که به دادگاه سقراط میپردازد، ضیافت (سمپوزیوم) به موضوع عشق میپردازد، و ایون با موضوعِ دین.
اثر: مارکوس اورلیوس
ترجمه: عرفان ثابتی
انتشارات: ققنوس
این کتاب مشهورترین اثر یک رواقی است، به قلمِ یک امپراتور. هیچ اثری به این شیوه شما را با رواقیگری آشنا نمیکند. این یکی از منابعِ اصلی پادکستِ دیدن است.